Zaterdag was het eindelijk zover: Janina overhandigde me tussen receptie en buffet door een heel groot, slap, zacht cadeau ingepakt in een kleurrijk papiertje.
Ik ben zelden zo snel geweest om zonder meer het papier los te scheuren. Daar was ie dan: de langverwachte poezensloef!
Precies zoals verwacht en gewenst. Nu was het een kwestie van hopen dat de muizenvangers het even leuk zouden vinden. Het heeft toch enige motivatie gekost, maar ondertussen ligt muizenvanger2 al lang te genieten van het zachte fleecedekentje. De eerlijkheid gebiedt ons wel te vermelden dat hij wat hulp nodig heeft gehad. Muizenvanger2 is namelijk niet de meest handige/snuggere kat die er bij ons rondloopt en dankzij z'n grote oren is het voor hem blijkbaar af en toe moeilijk om z'n kop ergens in te krijgen. Gelukkig heeft hij begrijpende baasjes die er dan voor zorgen dat hij toch onder het dekentje, of in dit geval: in de poezensloef, geraakt.