25 december 2011

Kerstmannetjes - Christmas dolls.

Vorige zondag vierden we Kerst bij de schoonouders.
Ik heb 2 schoonzussen en de jongste had een heel leuke wens als kerstkado: zij wilde graag dozen vol liefde en vriendschap.

Ik vond dit zo origineel dat ik de haakpen heb laten spreken.
Uiteindelijk hadden we 2 dozen: 1 doos met een sjaal en 1 doos met kerstmannetjes en koekjes.
Schoonzus is namelijk fan van alles wat met vampiertjes en co te maken heeft.
Deze komen uit het boekje "Creepy Cutes" dat we meegebracht hebben uit Londen.


De andere schoonzus kreeg 2 schattige beestjes aangezien zij een grote dierenliefhebber is.


Wij waren dit jaar verantwoordelijk voor het dessert. We maakten kleine glaasjes met rijstpap, chocomousse en frambozenmousse.
Een biscuittaart hoort er ook helemaal bij en hiervoor hebben we de suikerpasta nog eens bovengehaald.
Die suikerpasta blijft een uitdaging en vooral een continu leerproces.
De taart mag er misschien niet echt professioneel uitzien, ze was wel heel erg lekker!




We celebrated Christmas last sunday with my parents-in-law.
My youngest sister-in-law wanted boxes full of love and friendship as a Christmasgift.

So I started a small crochet project. As my sister-in-law is a huge fan of everything concerning Dracula/Nosferatu I choose these little creatures. The patterns can be found in a little book we bought in London: "Creepy Cutes".
We made a box with the cuties and soms homemade cookies and a box with a scarf.

My second sister-in-law loves al kind of animals so I made 2 cute animals: a chicken and a pig.

We were also responsible for the dessert.
We made some small glasses with chocolate mousse, raspberry mousse and rice pudding.
A large spongecake is also part of every christmas party.
Learning how to use fondant is a continuous hobby especially because we only use it once or twice a year for parties.
It's not a professional looking cake but it was very tasty!
Posted by Picasa

14 december 2011

Schleich oftewel speelgoedbeestjes.


Sinds de Smurfen terug "in" zijn, kent speelgoedproducent Schleich ook weer een groot succes.
Deze producent maakt, naast de Smurfen, al jaren een hele resem dieren en fantastische wezens.
Wie googelt, zal massa's wilde dieren, huisdieren, boerderijdieren, maar ook draken, elfen, ridders en allerlei huisjes en toebehoren vinden.

Deze set katjes vond ik in een speelgoedwinkel: een krabpaal met 2 grote katten en de kittens. De andere 2 zijn apart bijgekocht.

Ondertussen heb ik zelf ook wat opzoekingen gedaan en er zijn blijkbaar heel wat mensen die met hun Schleich-collectie toffe foto's maken. Op die foto's zijn dan de dieren te zien in hun natuurlijke omgeving vb. een groep zebra's die in het gras staat aan een waterplas.



Met de katjes hebben we hetzelfde geprobeerd en ik vind het resultaat wel geslaagd.
Misschien volgen er in de toekomst nog wel wat Schleich diorama's.



From the moment the Smurfs were back in town, toymanufacturer Schleich regained its success.
This manufacturer is wel known for its realistic animals, but also fantastic beasts and Smurfs.
You can find loads of farmanimals, pets, wild animals, fairies, dragons, knights and all sorts of houses and other stuff on the internet.

We found the cat- and kittenplayset in a toyshop. It contains the scratchpole, 2 cats and the playing kittens. We bought 2 other cats separately.

I've been searching the internet ever since and I've found out that a lot of people make dioramas with their Schleich-figures like the zebras on the picture above.
We tried something similar with the cats and we think it looks alright.
Maybe we'll make some more dioramas in the future.
Posted by Picasa

18 november 2011

Catdesign.

Sommigen vinden dat wij heel veel krabpalen hebben en dat we onmogelijk veel energie in onze katten steken.
Sinds ik mij geabonneerd heb op de nieuwsletter van Moderncat weet ik 100% zeker dat wij slechts beginnelingen zijn in het verwennen van katten.



Some people think we have a lot of scratchpoles around the house. They also think we put a lot of energy in our cats.
From the moment I received my first newsletter from Moderncat I am absolute sure we're just novices in pampering our cats.

3 november 2011

Funkeys.

Wij vinden ze gewoon leuk.....
Wij verzamelen dan ook vanalles :-) ......
En hier heeft de echtgenoot ze in een leuke en passende omgeving geplaatst.

We like them....
We collect a bit of everything :-)....
The husband photographed them in their habitats.





 "Vissen" in ons vogelbadje.

Some "fish" in our birdbath.

2 november 2011

Winterse haakwerkjes - Wintertime crochet.

Héél lang geleden, ben ik een haakproject gestart. Ik dacht dat ik er lang geleden al eens iets over geschreven had, maar ik vind het nergens terug.

Niettemin: heel lang geleden heb ik mij dus op een project gestort met een aantal blauwe en paarse bollen katoen. Ik ging er allemaal granny-squares mee haken en daar dan een sprei mee maken.

Die sprei is eindelijk volledig afgewerkt. Eigenlijk is ze al een hele tijd klaar, maar al die losse eindjes wegwerken is niet zo'n leuk werkje.




Ondertussen heb ik nog met restje wol een mutsje gemaakt dat de echtgenoot wel ziet zitten.




A long time ago I started a crochet project. I made all these grannysquares and I wanted to combine them to make a plaid.
Finally I finished it. It's a plaid for a 1-person-bed and it took me so long to finish it because I don't like tucking away all the loose threads.

I also made a small hat with some spare wool. The husbands likes it.

26 oktober 2011

Zware tijden gezoet met kweepeerconfituur - Tough times sweetened with quince jam


De voorbije twee weken zijn nogal zwaar geweest: 1 dag kruipkelder met als resultaat 3 dagen vreselijke spierpijn, 2 examens vorige vrijdag en komende vrijdag opnieuw 1 examen. Dat alles gecombineerd met een verkoudheid die maar niet wou beslissen of ze er nu door zou komen of niet.
Het resultaat was dus spierpijn, snotvalling met soms hoofdpijn soms niet soms keelpijn soms niet, kortom gewoon ellendig voelen en tussendoor studeren studeren studeren.
Ik geef toe, het is een beetje teveel, maar na het komende examen neem ik minstens 5 dagen vakantie, geen cursussen, gewoon ontspannen.

Ondertussen echter is al deze ellende aangenaam onderbroken geweest door de zoete geur van kweepeerconfituur die door het huis dreef.
1 kleine Ronsische boom heeft ongeveer 1/5 van zijn oogst afgestaan aan ons: dikke, lelijke, gele peren waarvan sommig tot 500g per stuk.


Die peren werden door de echtgenoot vakkundig geschild, een waar huzarenstukje, want zo'n peer schillen kan je vergelijken met het schillen van een steen.
Klokhuizen en schillen werden gedurende 30 minuten gestoofd tot een rozig sapje overblijft.
De peren zelf worden in kleine stukjes gesneden en gestoofd met 1kg suiker per 1kg peer. Daar wordt dan het rozige sapje bijgevoegd en een beetje citroensap. Dat alles wordt dan best nog eens gemixt.
Het is trouwens normaal dat de stukjes peer op de foto bruin zijn. Kweepeer verkleurt van zodra ze geschild wordt.

Het resultaat waren 16 potten confituur, stevige smeerbare confituur.



The last few weeks have been tough. I spent a day in our cellar which resulted in 3 days of excruciating muscle aches, 2 exams last friday and 1 exam coming friday. All this combined with a cold so the result was muscle ache, headache and a sore throat. In short I felt rather miserable.

Luckily all this misery has been interrupted by wafts of sweet quince jam that floated through the house.
1 little tree gave us a load of ugly yellow pears, some of 500g each.

The husband peeled each pear, which was a tough job as peeling a quince is like peeling a stone.
All the clockhouses and peels were cooked until he had a pinkish juice.
This juice, combined with the quinces, 1kg of sugar for each kg of pear particles and a little bit of lemon resulted in 16 pots of nice and solid jam. 

17 oktober 2011

de P-kaart.

Hoe vorige vrijdag er voor mij uitzag:

Stelt u het zich voor: u moet op een specifiek uur in stad R zijn. U vertrekt een goed uur op voorhand wat normaal gezien voldoende is. Na zo'n half uur bent u nog maar een 20-tal km ver en moet u er nog zo'n 30 doen. U maakt zich een beetje zorgen, maar nog niet teveel aangezien u weet dat het wel wat vlotter zal gaan eens u stad D voorbij bent.
Op dat ogenblik krijgt u telefoon dat vriendin 1 die vanaf R met u zou meerijden zich overslapen heeft, maar haar best zal doen om niet té laat te zijn.
Een kwartier later weer telefoon: of u geen zin hebt om te komen werken? Hoezo komen werken, ik had toch een dag recup? Ha, nee, blijkbaar wel gepland, maar dus nooit genoteerd.
Nu ja, geen probleem: de dienst is verzekerd en ik kan best gemist worden.

Ondertussen begint u zich toch steeds meer op te jagen.

U komt uiteindelijk 15 minuten later dan gepland toe. U probeert snel naar een andere vriendin te bellen om te zeggen dat jullie wat te laat gaan zijn, maar er is iets vreemds aan de hand. Ondanks dat u een gsm-nummer ingetoetst hebt, belt u blijkbaar haar ouders. Niet getalmd, u zegt dat het u spijt en dat u het wel op een andere manier zal regelen.
De vriendin 1 komt zo goed als gelijktijdig met u aan. U probeert zich niet teveel af te vragen hoe snel ze daarvoor heeft moeten rijden.
Ze gooit zichzelf bij u in de auto en jullie vertrekken. 2 minuten krijgt u weer telefoon: deze keer de andere vriendin waarvan u de moeder aan de lijn had die zegt dat zij (en de anderen waar ze mee meerijdt) de weg niet vinden naar de bestemming.
Gelukkig hebt u de gps mee en even later ziet u de andere wagen.
Zij volgen u,  5 minuten later bent u op de bestemming waar u nog een andere vriendin ziet sukkelen: haar autootje heeft zich vastgereden in de modder. U parkeert uw eigen wagen veilig (dus niet in de modder), u stapt uit en samen met vriendin 1 duwt u de wagen van de andere vriendin uit de modder.

Ok, de voormiddag is geslaagd: u bent net op tijd op uw bestemming geraakt, alle anderen ook en het bleek nog leerrijk en de moeite te zijn.

Rond 12u hebt u gedaan en rijdt u terug naar de eerste plaats van afspraak. U parkeert uw wagen terug en al babbelende neemt u uw parkeerkaart. U weet dat u daar 4 uur mag staan en dat dat net voldoende zal zijn. Normaal gezien zult u gedaan hebben rond 16u. U zet uw parkeerkaart op 12u (of daar bent u toch van overtuigd).
Om 16u vertrekken u weer richting de wagens. U wilt net de grote baan oversteken als u een parkeerwachter ziet staan naast uw wagen en die van vriendin 1. U rent de grote baan over, komt om 16u05 toe aan uw wagen en hijgt dat de auto van u is.
De parkeerwachter zegt dat het voor de blauwe auto in orde is, maar dat is niet uw wagen.
U hijgt met verbaasde blik: hoezo, niet in orde? Van 12 tot 16 dat is toch 4 uur. De parkeerwachter kijkt u aan en zegt dat u best eens naar uw parkeerschijf kijkt.

Hoort u de frank al vallen?

U kijkt verweesd naar uw parkeerkaart en ziet dat ze op 10uur staat.

Stelt u zich die fameuze parkeerkaart nu eens voor: bovenaan grote cijfers, daaronder wat kleinere cijfers. Boven 10 en daaronder 22.
Daarvan heeft uw vermoeide, opgejaagde en kwebbelende brein dus 12 gemaakt, niet 10, maar 12....

Tegen dat uw frank goed gevallen is, is de parkeerwachter schielijk verdwenen.
U hebt voor het eerst eens goed zin om al uw gerief gewoon in het rond te smijten. Compleet gefrustreerd trekt u de parkeerbon van onder uw ruitenwisser, kijkt er eens naar, moet op uw tanden bijten om geen frustratietranen te laten lopen en gooit uw gerief in de auto in plaats van in het rond en u hoopt dat stad R u ooit zal bedanken.

Ondertussen staat vriendin 1 zich massaal te verontschuldigen. U denk bij uzelf: ze is met mij meegereden, ze mag dan ook wel voorstellen om de helft te betalen. Maar dat zegt u natuurlijk niet, u weet goed genoeg dat het helemaal uw eigen fout is. Zij moet zich niet verontschuldigen, zij heeft haar parkeerkaart goed gezet en u niet.

13 oktober 2011

Engelse posts.

Ik heb gemerkt dat er af en toe buitenlanders mijn blog komen bezoeken.
Speciaal voor hen ga ik proberen om van elke post een Engelse vertaling te maken zodat ook zij kunnen volgen.
Ik ga ook beetje bij beetje de reeds gemaakte posts proberen vertalen.

I've noticed there are some foreign visitors to my blog. Especially for them I'll try to translate my posts so they can follow as well. I'll try to translate the already posted messages also.
I hope you'll enjoy the translations.

6 oktober 2011

Londen 2011.

Londen 2011, dat was:

  • Schitterend weer gedurende 3 dagen. Dag 1 tropisch warm, de dagen daarna wat minder zon, maar evengoed mooi weer.
  • Ettelijke kilometers te voet gedaan. Aangezien we vorige keer bijna continu de metro hadden genomen, gingen we dit jaar eens wat meer wandelen. Blijkbaar bevond ons hotel zich dus werkelijk op wandelafstand van alle leuke plekjes. Deze keer zijn we er dus ook in geslaagd om ons goed te oriënteren en te weten welke richting we uit moesten.
  • Lekker eten:
    • Fish and chips.
    • Indisch.
    • De nieuwste fastfood Wasabi Sushi & Bento. Voor wie het graag eens Oosters heeft of wat gezonder wil fast fooden.
    • Afternoon tea, een echte in een echt ouderwets ogend Brits hotel: The Montague on the Gardens. Voor zo'n £25 krijg je de helft van wat op deze foto te zien is. Dus 4 finger sandwiches, 2 scones met clotted cream en aardbeienconfituur, 1 glaasje rijstpap, 1 glaasje kir-jelly en zo'n 4 verschillende taartjes. En natuurlijk ook thee à volonté.
  • Shopping, maar dan geen kleren
    • Schoenen, namelijk het obligate paar Doc Martens. Bij toeval gevonden in een ons onbekende schoenenwinkel en later geen enkel ander paar gezien dat we leuk vonden. Gelukkig had ik toen deze al gekocht:
 Nu nog op zoek gaan naar rode veters of rode veterlinten. Ik denk dat dat wel mooi zal zijn.

    • Boeken en dan vooral haakboeken:
 Hieruit gaat de echtgenoot eentje kiezen als nieuwe sleutelhanger.



    • maar ook een leuk verhaal met een kat in de hoofdrol.
    • een nieuw bordspel dat zeker gespeeld en gekeurd zal worden. De omschrijving en goedkeuring zal zeker nog volgen op de blog van de echtgenoot.


    • Dunny's van Kidrobot. Bij mijn osteopaat staan een hele hoop leuke poppetjes. Dit zijn allemaal verzamelpopjes of designer toys, niet geschikt voor kinderen of om mee te spelen. Af en toe worden er nieuwe reeksen gemaakt die dan door verzamelaars gekocht worden. Zo'n Dunny zit in een blind doosje. Je weet dus nooit welke je koopt. Dit jaar hebben we er dus ook 3 gekocht waarvan jammer genoeg 1 dubbele. De dubbele heeft al een nieuwe thuis gekregen bij mijn osteopaat. Deze Dunny's werden ontworpen door Huck Gee.




    • En ook nog een hele hoop cd's en dvd's, boeken en kaartspellen van de echtgenoot.........
Londen was ook:
  • blij zijn dat we een vriendin hebben die wil komen homesitten zodat de huisdieren niet weg moeten.
  • veel veel parken, bomen, herfstige bladeren, mensen met chirurgisch vastgehechte gsm's aan de oren en de handen, veel sfeer, 3 mensen met een hond, 1 keer 2 mensen met wel 15 honden in een park, veel fietsers, enorm veel taxi's,
  • look right-look left op de baan geschilderd. De logica daarachter hebben we nog steeds niet gevonden, maar vermoedelijk heeft het iets te maken met het links-rijden en één-richtingsverkeer. Wanneer wij dachten: nu kijken we naar links stond er "look right" op de baan...
  • hopen dat we snel nog eens kunnen gaan.

London 2011 was:
  • beautiful weather so we did everything by foot. We found out that our hotel really is close to all the important places in London.
  • Nice food
    • fish and chips
    • indian curry
    • the new fast food sensation: Sushi and Bento.
    • an authentic afternoon tea in an authentic old-fashioned looking hotel: The Montague on the Garden.
  • Shopping but no clothes
    • one pair of gorgeous Dr. Martens: classy black with some subtle roses embroidered on them. Now I just need some red laces or red ribbon-laces.
    • Crochet books and a funny book about a cat.
    • 1 board game: Ankh Morpork and some card and dice games for the husband.
    • Dunny's by Kidrobot. I liked them for some years now and this time we bought 3 boxes of the Gold Life series by Huck Gee. Unfortunately we had 1 double but I already found a new home for it.
    • a lot of cd's, dvd's
London was also:
  • being happy to have a friend who wants to look after our pets.
  • lots and lots of parks, trees, people with surgically attached cel phones, 3 people with a dog and 1 time 2 people with like 15 dogs in a park, lots of bikes and cabs.
  • look left-look right and we still don't get it completely. It's always confusing and we're sure it has something to do with the riding-on-the-left and one-way-streets.
  • hoping we can go again real soon.

    27 september 2011

    Kattenren (nog eens).

    De echtgenoot is fan van Kuifje. Vooral fan van de raket van Kuifje. Zo'n gigantische fan zelfs dat hij er al lang aan denkt om zo'n raket in huis te halen, maar daar botst hij op mijn weerstand: ik vind de raket op zich wel mooi, maar de prijzen wat minder.

    Al jaren is de echtgenoot dus op zoek naar een stukje huis waar hij die raket kan op schilderen en dat stukje heeft hij nu gevonden: ons kattenluikschuifraamtussenstuk.

    Het resultaat mag er wezen:


    Hij tevreden, ik tevreden en de poezen, die trekken het zich allemaal niet aan :-).


    The husband is a fan of Tintin, a really big fan, especially fan of the rocket of Tintin.
    He wants to buy a rocket but even if I like the rocket I still think it's to expensive.
    So he painted one on our self-made cat-flap-for the sliding window-thing.
    I think it's really nice: I like it, the cats like it and the husband is happy.

    23 september 2011

    Kattenren.

    De kattenren is zo goed al af.
    Onze poezebeesten hebben nog een nieuwe krabpaal bijgekregen en een kattenluik.

    In de ouderlijke tuin stond een krulwilg. Aangezien de tuin nu niet meer bestaat, hebben wij ons net op tijd die krulwilg toegeëigend.
    Het is zo'n echte boom met een stam die zich opsplitst in 3 takken.
    Jammer genoeg werd de boom tijdens het verwijderen beschadigd aan de stam en hebben we hem moeten omwikkelen met touw.



    Na een aantal weken drogen en een grondige reinigingsbeurt deden we poging om de takken recht af te zagen.
    Dit is om een of andere niet zo gemakkelijk. Bij onze eerste krabboom hebben we hetzelfde probleem gehad, maar uiteindelijk lost dat zichzelf wel op.
    Een kat trekt zich dat ook niet echt aan als haar/zijn ligplank wat scheef hangt.





    Nu gaan we nog boven de hoogste paal een plankje aan de muur bevestigen zodat ze nog een trapje hoger kunnen.
    Het laatste deel dat onze kattenren nodig had, was een kattenluik in het schuifraam.
    Hiervoor bestaan heel veel oplossingen gaande van gewoon het raam laten open staan tot het bij de fabricage monteren van een luik in het dubbel glas.
    Wij kozen voor deze oplossing:


    Met de hulp van deze hilarische, maar o zo herkenbare handleiding hebben we het geklaard. Eerst 2 weken nadenken, uitpluizen, berekenen en tekenen. Daarna naar de doe-het-zelf om de panelen te kiezen en alles te laten zagen. De houten latten hebben we zelf gezaagd met onze handzaag, maar voor het plaatsen van de schroeven waren we toch wel blij dat we ons eens een elektrische schroevendraaier aangeschaft hebben een tijdje geleden.
    Tussen de 2 panelen zit zo'n blauwe isolatieplaat.

    De deur past perfect over ons schuifraam. Enkel nog tochtstrips bevestigen en dan kunnen onze katers genieten van een frisse neus zonder dat wij kou moeten lijden.


    We wanted a cat flap in the sliding window and decided to make one ourself using an example we found on the net.
    It took us a complete day to finish it, but we're happy with it.
    It's made of a frame filled with insulation and covered with some plywood. We can put it in the sliding window and push it towards the edge so it fits.

    12 september 2011

    Gehaakte tassen - crocheted bags.

    De voorbije maand zijn er weer enkele haakprojecten bijgekomen en afgewerkt.
    De haaknaalden hebben weer veel werk geleverd en mijn voorraad wol/katoen begint steeds kleiner te worden.

    De resultaten mogen er weer zijn: 2 tassen, 1 kleintje in paars en fuchsia en 1 grote in blauw/rood.


    Het kleintje kan binnenstebuiten gedraaid worden dus een 2-in-1-tas. Het handvat is verstevigd en het tasje is net groot genoeg om een portefeuille, gsm en zakdoek in te verbergen.


    De grote tas is voor het grootste deel gehaakt in stokjes, maar de toeren vasten zijn versierd met steelsteken.


    De "ik moet dringend leren naaien-gedachte" komt ook steeds weer terug.
    Zo'n gehaakte tas verdraagt immers niet veel gewicht, tenzij er een voering in verwerkt zit.
    Voorlopig probeer ik zo weinig mogelijk gewicht mee te nemen als ik zo'n tas gebruik, maar zeg nu zelf: wie wil er een grote handtas als je er niets in kwijt kan.....

    Mijn naaiende kennissen mogen me dus verwachten met een leuk stofje om een voering mee te maken.

    Ook de poezen vinden het wel gezellig om te helpen met het haakwerk.
    Hier slapen ze, maar meestal is het een constant gevecht. Die bewegende draad wol is toch wel zeer uitnodigend om te vangen en op te knabbelen.



    Last month I started and finished some crochet projects.
    I made 2 bags: a small one in purple and fuchsia and a large one in red and blue. The small one can be turned inside out. I reinforced the upper part and it is just large enough for a wallet and a phone.

    The idea that I should learn to sew keeps returning. The problem with my larger crocheted bags is that they can't carry much weight unless I should fit a lining in them. As I have no idea how to use a sewing machine, I will ask some friends/family if they want to do this.

    The cats also like crochet. On this picture they're sleeping but mostly they are chasing the thread  so it's a constant fight to get some crochet work done.