Een rood hemd in plaats van het blauwe.
Steeds minder haar, maar nog steeds even wit.
Dartel op het podium ondanks de reeds gevorderde leeftijd.
Mooie muziek.
Aangrijpende teksten.
Emoties in het kwadraat.
Een heel enthousiast publiek.
Een lach, een traan.
Herinneringen aan een gestorven muzikant.
Herinneringen aan de dag dat we wakker werden en hij president was in plaats van zij.
Denken aan wij die onze kinderen leren niet te liegen, manipuleren, schelden en geen vooroordelen te hebben.
Denken en benoemen van al het onrecht in de wereld,
de doden, vluchtelingen, mishandelden,
maar uiteindelijk toch altijd weer de lach en de liefde die alles overwinnen.
Een 2,5 jaarlijks hoogtepunt waar ik naar uitkijk en dat nog nooit ontgoochelde.
 |
| https://www.artiestennieuws.nl/62301/herman-van-veen-carre-najaar-2017 |
A red shirt in stead of the usual blue.
Every time less hair, but still as white as ever.
Prancing on stage despite the advanced age.
Beautiful music.
Gripping lyrics.
Squared emotions.
A very enthousiast audience.
Laughter and tears.
Remembering a friend/musician who died.
Remembering the day we all woke up and he was president, not she.
Thinking about all the children we learn not to lie, to manipulate, to scold and not to have prejudices while he who is president does it all....
Thinking and naming all the injustice,
the dead, the drowned, the refugees, the ones that are mistreated in any way,
but in the end it's always laughter and love that will survive.
Every 2,5 years this is a highlight to me and it has never disappointed .
