26 oktober 2011

Zware tijden gezoet met kweepeerconfituur - Tough times sweetened with quince jam


De voorbije twee weken zijn nogal zwaar geweest: 1 dag kruipkelder met als resultaat 3 dagen vreselijke spierpijn, 2 examens vorige vrijdag en komende vrijdag opnieuw 1 examen. Dat alles gecombineerd met een verkoudheid die maar niet wou beslissen of ze er nu door zou komen of niet.
Het resultaat was dus spierpijn, snotvalling met soms hoofdpijn soms niet soms keelpijn soms niet, kortom gewoon ellendig voelen en tussendoor studeren studeren studeren.
Ik geef toe, het is een beetje teveel, maar na het komende examen neem ik minstens 5 dagen vakantie, geen cursussen, gewoon ontspannen.

Ondertussen echter is al deze ellende aangenaam onderbroken geweest door de zoete geur van kweepeerconfituur die door het huis dreef.
1 kleine Ronsische boom heeft ongeveer 1/5 van zijn oogst afgestaan aan ons: dikke, lelijke, gele peren waarvan sommig tot 500g per stuk.


Die peren werden door de echtgenoot vakkundig geschild, een waar huzarenstukje, want zo'n peer schillen kan je vergelijken met het schillen van een steen.
Klokhuizen en schillen werden gedurende 30 minuten gestoofd tot een rozig sapje overblijft.
De peren zelf worden in kleine stukjes gesneden en gestoofd met 1kg suiker per 1kg peer. Daar wordt dan het rozige sapje bijgevoegd en een beetje citroensap. Dat alles wordt dan best nog eens gemixt.
Het is trouwens normaal dat de stukjes peer op de foto bruin zijn. Kweepeer verkleurt van zodra ze geschild wordt.

Het resultaat waren 16 potten confituur, stevige smeerbare confituur.



The last few weeks have been tough. I spent a day in our cellar which resulted in 3 days of excruciating muscle aches, 2 exams last friday and 1 exam coming friday. All this combined with a cold so the result was muscle ache, headache and a sore throat. In short I felt rather miserable.

Luckily all this misery has been interrupted by wafts of sweet quince jam that floated through the house.
1 little tree gave us a load of ugly yellow pears, some of 500g each.

The husband peeled each pear, which was a tough job as peeling a quince is like peeling a stone.
All the clockhouses and peels were cooked until he had a pinkish juice.
This juice, combined with the quinces, 1kg of sugar for each kg of pear particles and a little bit of lemon resulted in 16 pots of nice and solid jam. 

17 oktober 2011

de P-kaart.

Hoe vorige vrijdag er voor mij uitzag:

Stelt u het zich voor: u moet op een specifiek uur in stad R zijn. U vertrekt een goed uur op voorhand wat normaal gezien voldoende is. Na zo'n half uur bent u nog maar een 20-tal km ver en moet u er nog zo'n 30 doen. U maakt zich een beetje zorgen, maar nog niet teveel aangezien u weet dat het wel wat vlotter zal gaan eens u stad D voorbij bent.
Op dat ogenblik krijgt u telefoon dat vriendin 1 die vanaf R met u zou meerijden zich overslapen heeft, maar haar best zal doen om niet té laat te zijn.
Een kwartier later weer telefoon: of u geen zin hebt om te komen werken? Hoezo komen werken, ik had toch een dag recup? Ha, nee, blijkbaar wel gepland, maar dus nooit genoteerd.
Nu ja, geen probleem: de dienst is verzekerd en ik kan best gemist worden.

Ondertussen begint u zich toch steeds meer op te jagen.

U komt uiteindelijk 15 minuten later dan gepland toe. U probeert snel naar een andere vriendin te bellen om te zeggen dat jullie wat te laat gaan zijn, maar er is iets vreemds aan de hand. Ondanks dat u een gsm-nummer ingetoetst hebt, belt u blijkbaar haar ouders. Niet getalmd, u zegt dat het u spijt en dat u het wel op een andere manier zal regelen.
De vriendin 1 komt zo goed als gelijktijdig met u aan. U probeert zich niet teveel af te vragen hoe snel ze daarvoor heeft moeten rijden.
Ze gooit zichzelf bij u in de auto en jullie vertrekken. 2 minuten krijgt u weer telefoon: deze keer de andere vriendin waarvan u de moeder aan de lijn had die zegt dat zij (en de anderen waar ze mee meerijdt) de weg niet vinden naar de bestemming.
Gelukkig hebt u de gps mee en even later ziet u de andere wagen.
Zij volgen u,  5 minuten later bent u op de bestemming waar u nog een andere vriendin ziet sukkelen: haar autootje heeft zich vastgereden in de modder. U parkeert uw eigen wagen veilig (dus niet in de modder), u stapt uit en samen met vriendin 1 duwt u de wagen van de andere vriendin uit de modder.

Ok, de voormiddag is geslaagd: u bent net op tijd op uw bestemming geraakt, alle anderen ook en het bleek nog leerrijk en de moeite te zijn.

Rond 12u hebt u gedaan en rijdt u terug naar de eerste plaats van afspraak. U parkeert uw wagen terug en al babbelende neemt u uw parkeerkaart. U weet dat u daar 4 uur mag staan en dat dat net voldoende zal zijn. Normaal gezien zult u gedaan hebben rond 16u. U zet uw parkeerkaart op 12u (of daar bent u toch van overtuigd).
Om 16u vertrekken u weer richting de wagens. U wilt net de grote baan oversteken als u een parkeerwachter ziet staan naast uw wagen en die van vriendin 1. U rent de grote baan over, komt om 16u05 toe aan uw wagen en hijgt dat de auto van u is.
De parkeerwachter zegt dat het voor de blauwe auto in orde is, maar dat is niet uw wagen.
U hijgt met verbaasde blik: hoezo, niet in orde? Van 12 tot 16 dat is toch 4 uur. De parkeerwachter kijkt u aan en zegt dat u best eens naar uw parkeerschijf kijkt.

Hoort u de frank al vallen?

U kijkt verweesd naar uw parkeerkaart en ziet dat ze op 10uur staat.

Stelt u zich die fameuze parkeerkaart nu eens voor: bovenaan grote cijfers, daaronder wat kleinere cijfers. Boven 10 en daaronder 22.
Daarvan heeft uw vermoeide, opgejaagde en kwebbelende brein dus 12 gemaakt, niet 10, maar 12....

Tegen dat uw frank goed gevallen is, is de parkeerwachter schielijk verdwenen.
U hebt voor het eerst eens goed zin om al uw gerief gewoon in het rond te smijten. Compleet gefrustreerd trekt u de parkeerbon van onder uw ruitenwisser, kijkt er eens naar, moet op uw tanden bijten om geen frustratietranen te laten lopen en gooit uw gerief in de auto in plaats van in het rond en u hoopt dat stad R u ooit zal bedanken.

Ondertussen staat vriendin 1 zich massaal te verontschuldigen. U denk bij uzelf: ze is met mij meegereden, ze mag dan ook wel voorstellen om de helft te betalen. Maar dat zegt u natuurlijk niet, u weet goed genoeg dat het helemaal uw eigen fout is. Zij moet zich niet verontschuldigen, zij heeft haar parkeerkaart goed gezet en u niet.

13 oktober 2011

Engelse posts.

Ik heb gemerkt dat er af en toe buitenlanders mijn blog komen bezoeken.
Speciaal voor hen ga ik proberen om van elke post een Engelse vertaling te maken zodat ook zij kunnen volgen.
Ik ga ook beetje bij beetje de reeds gemaakte posts proberen vertalen.

I've noticed there are some foreign visitors to my blog. Especially for them I'll try to translate my posts so they can follow as well. I'll try to translate the already posted messages also.
I hope you'll enjoy the translations.

6 oktober 2011

Londen 2011.

Londen 2011, dat was:

  • Schitterend weer gedurende 3 dagen. Dag 1 tropisch warm, de dagen daarna wat minder zon, maar evengoed mooi weer.
  • Ettelijke kilometers te voet gedaan. Aangezien we vorige keer bijna continu de metro hadden genomen, gingen we dit jaar eens wat meer wandelen. Blijkbaar bevond ons hotel zich dus werkelijk op wandelafstand van alle leuke plekjes. Deze keer zijn we er dus ook in geslaagd om ons goed te oriënteren en te weten welke richting we uit moesten.
  • Lekker eten:
    • Fish and chips.
    • Indisch.
    • De nieuwste fastfood Wasabi Sushi & Bento. Voor wie het graag eens Oosters heeft of wat gezonder wil fast fooden.
    • Afternoon tea, een echte in een echt ouderwets ogend Brits hotel: The Montague on the Gardens. Voor zo'n £25 krijg je de helft van wat op deze foto te zien is. Dus 4 finger sandwiches, 2 scones met clotted cream en aardbeienconfituur, 1 glaasje rijstpap, 1 glaasje kir-jelly en zo'n 4 verschillende taartjes. En natuurlijk ook thee à volonté.
  • Shopping, maar dan geen kleren
    • Schoenen, namelijk het obligate paar Doc Martens. Bij toeval gevonden in een ons onbekende schoenenwinkel en later geen enkel ander paar gezien dat we leuk vonden. Gelukkig had ik toen deze al gekocht:
 Nu nog op zoek gaan naar rode veters of rode veterlinten. Ik denk dat dat wel mooi zal zijn.

    • Boeken en dan vooral haakboeken:
 Hieruit gaat de echtgenoot eentje kiezen als nieuwe sleutelhanger.



    • maar ook een leuk verhaal met een kat in de hoofdrol.
    • een nieuw bordspel dat zeker gespeeld en gekeurd zal worden. De omschrijving en goedkeuring zal zeker nog volgen op de blog van de echtgenoot.


    • Dunny's van Kidrobot. Bij mijn osteopaat staan een hele hoop leuke poppetjes. Dit zijn allemaal verzamelpopjes of designer toys, niet geschikt voor kinderen of om mee te spelen. Af en toe worden er nieuwe reeksen gemaakt die dan door verzamelaars gekocht worden. Zo'n Dunny zit in een blind doosje. Je weet dus nooit welke je koopt. Dit jaar hebben we er dus ook 3 gekocht waarvan jammer genoeg 1 dubbele. De dubbele heeft al een nieuwe thuis gekregen bij mijn osteopaat. Deze Dunny's werden ontworpen door Huck Gee.




    • En ook nog een hele hoop cd's en dvd's, boeken en kaartspellen van de echtgenoot.........
Londen was ook:
  • blij zijn dat we een vriendin hebben die wil komen homesitten zodat de huisdieren niet weg moeten.
  • veel veel parken, bomen, herfstige bladeren, mensen met chirurgisch vastgehechte gsm's aan de oren en de handen, veel sfeer, 3 mensen met een hond, 1 keer 2 mensen met wel 15 honden in een park, veel fietsers, enorm veel taxi's,
  • look right-look left op de baan geschilderd. De logica daarachter hebben we nog steeds niet gevonden, maar vermoedelijk heeft het iets te maken met het links-rijden en één-richtingsverkeer. Wanneer wij dachten: nu kijken we naar links stond er "look right" op de baan...
  • hopen dat we snel nog eens kunnen gaan.

London 2011 was:
  • beautiful weather so we did everything by foot. We found out that our hotel really is close to all the important places in London.
  • Nice food
    • fish and chips
    • indian curry
    • the new fast food sensation: Sushi and Bento.
    • an authentic afternoon tea in an authentic old-fashioned looking hotel: The Montague on the Garden.
  • Shopping but no clothes
    • one pair of gorgeous Dr. Martens: classy black with some subtle roses embroidered on them. Now I just need some red laces or red ribbon-laces.
    • Crochet books and a funny book about a cat.
    • 1 board game: Ankh Morpork and some card and dice games for the husband.
    • Dunny's by Kidrobot. I liked them for some years now and this time we bought 3 boxes of the Gold Life series by Huck Gee. Unfortunately we had 1 double but I already found a new home for it.
    • a lot of cd's, dvd's
London was also:
  • being happy to have a friend who wants to look after our pets.
  • lots and lots of parks, trees, people with surgically attached cel phones, 3 people with a dog and 1 time 2 people with like 15 dogs in a park, lots of bikes and cabs.
  • look left-look right and we still don't get it completely. It's always confusing and we're sure it has something to do with the riding-on-the-left and one-way-streets.
  • hoping we can go again real soon.