25 november 2009

kerstsfeer

Weet je, de kerstperiode is eigenlijk niet echt aan mij besteed. Ik heb altijd zoiets van: familiefeestjes zijn op andere dagen even leuk en cadeautjes uitdelen is toch ook leuker op een gewone dag dan op zo'n dag dat je "verplicht" bent om gezellig te zijn en iets aan je medemensen te geven.

Begrijp me niet verkeerd: ik hou van gezelligheid en van cadeautjes geven (en krijgen), maar de verplichting die er aan vast hangt, is me toch wat teveel van het goede.

Nu ja, ik pas me aan en doe dus mee met de familie en ook met de commercie. We hebben namelijk al jaren zo'n wit, fiber optic boompje dat helemaal oplicht en dat ik vol hang met kleine kerstballetjes. Dit jaar echter had ik het gevoel dat er iets tekort was. Wij hadden namelijk geen kerststal en nu vind ik toch wel dat elke zichzelf respecterende kerstboom een kerststal nodig heeft.

De zoektocht kon beginnen. Het eerste resultaat: cliché cliché cliché: bruine houten stalletjes met van die slecht geverfde mannetjes in. Dit was niet wat ik zocht, ik wou iets origineel.

Ziehier het resultaat:
De meest gebruiksvriendelijke en vooral kleurige kerststal ooit. Ook zeer katbestendig en tof voor als het toekomstige neefje/nichtje op bezoek zal kunnen komen :-).
De eerste optie was trouwens een kerststal van Fisher Price, maar het feit dat die dikke ventjes muziek lieten horen als je eraan kwam, was toch net teveel van het goede.
Ik heb thuis nog wat foto's van het uiteindelijk resultaat die ik nog wel zal plaatsen. Ik moet echter nu al toegeven dat de kerststal niet onder onze kerstboom staat wegens te weinig plaats..... :-)

24 november 2009

piano

na een lange pauze van een maand waarin ik 3 examens geblokt heb waarvan 1 mondeling (help! maar we zijn toch allemaal geslaagd :-) ) kan ik nog snel eens een berichtje bloggen. Ik weet niet waar m'n hoofd staat en weet niet wat eerst te doen, maar sinds een paar weken staat er in onze living een piano te blinken die toch al evenveel weken smeekt om "getoond" te worden. Ik heb nog geen foto, maar dat komt nog wel.

Na de hachelijke onderneming om hem hier te krijgen, genieten we nu elke dag van enkele obligatoire minuten/uren pianomuziek. De vader wist perfect hoe hij samen met de echtgenoot het gevaarte op de aanhangwagen ging zetten en dan van Leuven tot Oudenaarde ging rijden. De tante die tot voor kort eigenaar was, zag het helemaal niet zitten, maar ze zijn zonder brokken tot hier geraakt na die lange zware dag werk. De echtgenoot ziet het absoluut niet zitten om ze ooit nog eens te verhuizen, maar voorlopig staat ze hier ook wel goed.

Ik heb dit weekend zelfs "mijn eeste pianoboek" gekocht voor de echtgenoot aangezien hij beweerde toch wel wat notenleer/piano te willen leren :-)