kerstsfeer

Weet je, de kerstperiode is eigenlijk niet echt aan mij besteed. Ik heb altijd zoiets van: familiefeestjes zijn op andere dagen even leuk en cadeautjes uitdelen is toch ook leuker op een gewone dag dan op zo'n dag dat je "verplicht" bent om gezellig te zijn en iets aan je medemensen te geven.

Begrijp me niet verkeerd: ik hou van gezelligheid en van cadeautjes geven (en krijgen), maar de verplichting die er aan vast hangt, is me toch wat teveel van het goede.

Nu ja, ik pas me aan en doe dus mee met de familie en ook met de commercie. We hebben namelijk al jaren zo'n wit, fiber optic boompje dat helemaal oplicht en dat ik vol hang met kleine kerstballetjes. Dit jaar echter had ik het gevoel dat er iets tekort was. Wij hadden namelijk geen kerststal en nu vind ik toch wel dat elke zichzelf respecterende kerstboom een kerststal nodig heeft.

De zoektocht kon beginnen. Het eerste resultaat: cliché cliché cliché: bruine houten stalletjes met van die slecht geverfde mannetjes in. Dit was niet wat ik zocht, ik wou iets origineel.

Ziehier het resultaat:

De meest gebruiksvriendelijke en vooral kleurige kerststal ooit. Ook zeer katbestendig en tof voor als het toekomstige neefje/nichtje op bezoek zal kunnen komen :-).

De eerste optie was trouwens een kerststal van Fisher Price, maar het feit dat die dikke ventjes muziek lieten horen als je eraan kwam, was toch net teveel van het goede.

Ik heb thuis nog wat foto's van het uiteindelijk resultaat die ik nog wel zal plaatsen. Ik moet echter nu al toegeven dat de kerststal niet onder onze kerstboom staat wegens te weinig plaats..... :-)

piano

na een lange pauze van een maand waarin ik 3 examens geblokt heb waarvan 1 mondeling (help! maar we zijn toch allemaal geslaagd :-) ) kan ik nog snel eens een berichtje bloggen. Ik weet niet waar m'n hoofd staat en weet niet wat eerst te doen, maar sinds een paar weken staat er in onze living een piano te blinken die toch al evenveel weken smeekt om "getoond" te worden. Ik heb nog geen foto, maar dat komt nog wel.

Na de hachelijke onderneming om hem hier te krijgen, genieten we nu elke dag van enkele obligatoire minuten/uren pianomuziek. De vader wist perfect hoe hij samen met de echtgenoot het gevaarte op de aanhangwagen ging zetten en dan van Leuven tot Oudenaarde ging rijden. De tante die tot voor kort eigenaar was, zag het helemaal niet zitten, maar ze zijn zonder brokken tot hier geraakt na die lange zware dag werk. De echtgenoot ziet het absoluut niet zitten om ze ooit nog eens te verhuizen, maar voorlopig staat ze hier ook wel goed.

Ik heb dit weekend zelfs "mijn eeste pianoboek" gekocht voor de echtgenoot aangezien hij beweerde toch wel wat notenleer/piano te willen leren :-)

de echtgenoot

Net even via de links in Janina's blog op Maartjes blog terecht gekomen. Leuke dingen gelezen: vooral de ode aan de echtgenoot.
En ik dacht direct: de mijne is minstens even goed. Ok, we zijn nog maar net getrouwd, maar al minstens zo lang samen als Maartje en haar echtgenoot dus hier gaan we dan:

• die van mij klaagt nooit over mij voor zover ik weet, wel over alle mogelijke onnozele dingen
• die van mij is de perfecte gentleman. De Red Butler die de deur voor me openhoudt, mijn jas klaarhoudt,....en neen, hij ligt niet onder de sloef, want wat mij betreft, mag hij zijn dagen vullen zoals hij wil.
• die van mij zegt altijd dat ik teveel werk en vraagt nooit: "zou je niet nog wat studeren schat?"
• als het rommelig ligt, zegt hij: "ik moet dringend eens poetsen" en niet "schat, 't wordt tijd dat je eens poetst"
• :-D

o ja, Janina, hoe zorg je ervoor dat de link enkel onder een naam terechtkomt ipv groot en bloot in de tekst?

trouwfeest

het resultaat van ons trouwfeest ziet u hierboven (neen, geen zatte mensen). De bloemen hebben welgeteld 1 dag op een tafel gestaan, maar aangezien onze muizenvangers veel te graag bloemgroen eten en kopjes geven tegen vazen zijn ze de dag nadien al verhuisd naar de kasten waar ze een week later hun blaadjes hebben laten hangen.
Het rode boompje staat nog steeds te pronken in de living en af en toe bekijken we een paar doekjes van dichtbij.

Het feest zelf was perfect: mooi weer, gezellig, lekker eten, goede sfeer, niet te laat.

Wie er bij was, weet hoe het was. De anderen mogen hun fantasie laten gaan. Ik ga er niet teveel over vertellen.

Londen

Na ons trouwfeest op 19 september waarvan de samenvatting nog volgt, kwam er natuurlijk nog een huwelijksreisje. We hebben er 5 d agen Londen van gemaakt die schitterend waren (op het weer na :-) ). Ik had de winkeltips van Janina goed opgevolgd en we hebben hele leuke en lekkere dingen gevonden bij David & Goliath en bij Whittard of Chelsea. Toppunt van de trip waren de Doc Martens waar we toch even naar hebben moeten zoeken. Covent Garden bleek groter te zijn dan dat leuke plein met die toffe winkeltjes....en de Doc Martens Store lag toch wel in een andere straat die we heel toevallig gevonden hebben. De collectie graphic novels en anime-films is ook weer heel goed bijgevuld dankzij de actie bij de Forbidden Planet (50% korting op de Studio Ghibli collectie) en de boeken zijn veel goedkoper bij HMV dan bij Waterstones.
Voor de echte kenners en teddybeer-o-fielen: dat kleine beertje dat u op de foto's zo'n 3 keer kunt zien is een echte Steiff (mijn allereerste!). Voor de leken onder ons die niets van speciale teddyberen kennen: Steiff is zowat het meest bekende merk dat luxeberen produceert. Dit zijn dus geen beren die u in handen van uw kleine neefjes/nichtjes/kinderen achterlaat. Ze zijn gemaakt met echt mohair, hebben meestal de zeer typische lange neus en de echte dure exemplaren hebben van die ouderwetse scharnierende poten. Ze zijn ook steeds te herkennen aan de "knopf im ohr" merkje. Het knopje is zilver-, brons- of goudkleurig naargelang de exclusiviteit van het ontwerp en het etiketje is geel-rood voor de originele exemplaren en zwart-wit voor de remakes van oudere ontwerpen.
Ik moet nog veel sparen voor een "echte", mooie en grote Steiff, maar dit eerste exemplaartje heb ik cadeau gekregen van mijn lieve man die mijn vertederende blikken niet kon weerstaan. Het heeft ondertussen ook een ereplaats gekregen.

Mijn eerste kennismaking met Londen was trouwens super. Het is een hele mooie stad, met veel groen en heel mooi huizen. Als je een beetje over het drukke verkeer en het vele volk heel kijkt, zie je toch wel een hippe stad. Een van de leukste dingen (voor een toerist dan toch) vond ik toch wel dat je er elke 500m wel een Starbucks vindt met lekkere Caramel Machiato (een aanrader voor de niet-koffiedrinkers zoals ikzelf).
De musea en de meeste winkels zijn gigantisch, de hotelkamers zijn klein :-). Ik denk dat die Aziaten die een hotel openen in Londen, alles op hun kleine landgenoten afstemmen. Wij moesten ons bukken om onder de douchestraal te geraken die dan nog onder de schuine dakrand was geïnstalleerd ook.

Nog een aanrader voor wie tijd en zin heeft: London Walks. Er is een gigantisch aanbod aan gratis gegidste wandelingen doorheen Londen, gaande van: Jack the Ripper, Haunted alleyways, Londen in de tijd van Charles Dickens, pubs en bars en ga zo maar verder. Wij hebben de Jack the Ripper wandeling gedaan. We zijn per toeval bij een privéwandeling terechtgekomen waardoor we een zeer beperkte groep hadden (niet gratis) en alles goed konden horen en zien en het was heel interessant en niet gruwelijk zoals velen denken.

trouwfeest: 1 maand later

Poezensloef (deel 2)

Zaterdag was het eindelijk zover: Janina overhandigde me tussen receptie en buffet door een heel groot, slap, zacht cadeau ingepakt in een kleurrijk papiertje.

Ik ben zelden zo snel geweest om zonder meer het papier los te scheuren. Daar was ie dan: de langverwachte poezensloef!

Precies zoals verwacht en gewenst. Nu was het een kwestie van hopen dat de muizenvangers het even leuk zouden vinden. Het heeft toch enige motivatie gekost, maar ondertussen ligt muizenvanger2 al lang te genieten van het zachte fleecedekentje. De eerlijkheid gebiedt ons wel te vermelden dat hij wat hulp nodig heeft gehad. Muizenvanger2 is namelijk niet de meest handige/snuggere kat die er bij ons rondloopt en dankzij z'n grote oren is het voor hem blijkbaar af en toe moeilijk om z'n kop ergens in te krijgen. Gelukkig heeft hij begrijpende baasjes die er dan voor zorgen dat hij toch onder het dekentje, of in dit geval: in de poezensloef, geraakt.

druk druk

we zijn bezig met de laatste voorbereidingen van ons trouwfeest volgende zaterdag. Het is dus druk druk momenteel. Dankzij Helena gaat het lukken om allemaal leuke gastenkaartjes te hebben. Voor wie het liever traditioneel heeft, zal er ook een gastenboek zijn, maar we zouden toch liefst hebben dat iedereen de kaartjes gebruikt.

Plankenkoorts

Ons trouwfeest met zelf in elkaar gestoken viering nadert met rasse schreden. Blijkbaar zijn er toch een aantal mensen die heel wat van onze "viering" verwachten....Die verwachtingen gaan we, denk ik, niet kunnen inlossen. Het is uiteindelijk toch een zelfgemaakte viering met de hulp van broers, zussen, vrienden en niet met diepzinnige pastoors.....

poezensloef

de poezensloef is klaar! Maar Janina wil hem pas bezorgen aan de muizenvangers op 19 september! Tot dan moet dus iedereen, zelfs ik, wachten op het resultaat en mijn nieuwsgierigheid kennende zullen het lange dagen worden.

logeerpartijtje

We hebben er meer dan een jaar over gedaan om een geschikt weekend te vinden, maar dit weekend was het zover: mijn zus kwam logeren. Eindelijk hadden we allebei eens een gaatje in de overvolle agenda's gevonden.

De aankomst was al vrij memorabel. Janina kwam met de trein en Marc ging haar gaan halen. Net voor ik op de fiets zat om van het werk naar huis te rijden, kreeg ik telefoon: "ze is niet van de trein gestapt!!". Ik dus naar haar gebeld en bleek dat de trein er nog niet was....het duurde nog zeker 5 minuten. Bleek dat Marc zich van treinrichting vergist had :-). Ze zat dus toch op de goed trein.

Het logeerbed werd de volgende morgen goedgekeurd. Aangezien ze keuze had uit 3 soorten hoofdkussens is er blijkbaar wel de nodige testtijd geweest om het goede kussen te vinden, maar onze sleeping beauty was toch op een menselijk uur wakker geworden :-)

Marc was de kok van dienst en heeft ons 's middags verwend met een heerlijke osso buco. Primeur voor ons en ons proefkonijn keurde het helemaal goed. Iets later konden we dan eindelijk aan dé uitstap beginnen waar het hele logeerpartijtje om draaide. Aangezien Janina naailes volgt, is ze altijd op zoek naar mooie en leuke stoffen en bij ons in de straat is er een stoffenfabriekje. Het stoffenfabriekje zag er toch wel vrij duister uit vond ik, maar eenmaal binnen was er een grote zaal waar de ene stofrol naast de andere lag: alle mogelijk kleuren, soorten, motiefjes en massa's knopen, ritsen,.... Een paradijs voor de stoffenliefhebbers en amateurnaaisters. Ze vond niet direct haar zin, maar ja, met de uitleg:" iets jeans-achtig, maar geen jeans, je-weet-wel zo'n stevigere stof om een jeans-achtig rokje van te maken" was voor de winkeljuffrouw blijkbaar niet zo duidelijk :-)

Ik daarentegen had vrij snel gevonden wat ik zocht. Eén van onze 2 muizenvangers thuis zit doodgraag onder een dekentje en ik was al een hele tijd op zoek naar een "poezensloef" die betaalbaar was. "Sloefen" vind je genoeg, maar goedkoop zijn ze nooit. In het stoffenfabriekje hadden ze nog een restje perfecte zachte fleecestof. Thuis gekomen werd de stof op de tafel direct bekeken en uitgemeten en vooral onmiddellijk goedgekeurd en ingepalmd door muizenvanger 2. Ik dacht alles met de hand te naaien, maar Janina zag het wel zitten om alles met de naaimachine te doen :-). Het resultaat krijgt u te zien zodra de poezensloef in ons bezit is en hopelijk ligt muizenvanger 2 er dan ook in.

the big boss

Vandaag bezoek gekregen van the big boss op het werk. Nu ja, niet ik persoonlijk natuurlijk, maar hij is wel in het gebouw geweest.
Zoals elke keer: grote paniek van zodra geweten is op welke dag hij komt.
Gevolg:

• een aantal mensen lopen rond als kiekens zonder kop die niet weten waar ze eerst moeten zijn en wat ze eerst moeten vertellen
• alle posters met vrouwelijk schoon (de bikini-reeks van P-magazine) moeten verwijderd worden
• fietsen in het fietsenrek
• alle deuren moeten open staan
• perfecte kledij
• niet nutteloos rondlopen, hou u zelf bezig of doe op z'n minst alsof u het verschrikkelijk druk hebt
• voor wie hem tegenkomt binnen in het gebouw: een hoofdknik terwijl u stilstaat voldoet
• voor wie hem buiten tegenkomt: groeten alsof uw leven ervan af hangt

Ik zou hem echter nog steeds niet herkennen. Hij is namelijk niet eens in onze buurt geweest....

vogels

Gisteren heb ik de eer gehad een torenvalk de vrijheid te geven. Best indrukwekkend! Hij vond het alleen niet zo leuk dat ik hem niet direct losliet en vond het daarom nodig enkele keren in mijn vingers te bijten :-)

de Harry Potter-rage is voorbij, maar niet voor mij

Zoals jullie wel weten ben ik steeds op zoek naar leuke hebbedingen van Harry Potter. Voor al wie nu smalend gaat lachen, zou ik zeggen: lees de boeken allemaal eens in de originele taal en kijk dan of je ze nog steeds zo kinderachtig vindt.

De rage is hier al lang voorbij en dus zoek ik op elke rommelmarkt naar leuke dingen die verkocht worden door onwetende ouders die het speelgoed van hun kinderen kwijt willen.

Enkele jaren geleden heb ik zo de hand kunnen leggen op 2 doosjes Lego waar uiteindelijk 3 sets in bleken te zitten voor een luttele 2€. Wat die onwetende ouders niet weten, is dat die sets eigenlijk al snel meer dan 50£ waard zijn voor de echte verzamelaars die bereid zijn veel geld uit te geven (een groep waar ik dus niet bij hoor :-) )

Pippie Langkous

de oogst van de rommelmarkt deze morgen: pure nostalgie voor de liefhebbers. Ik herinner me vooral nog die 2 o zo hollandse vriendjes Tommie en Anneke, de brave kneusjes.
Zelf heb ik ook ooit nog rondgelopen met 2 vlechtjes met een ijzerdraad door zodat ik ze recht kon zetten. Gelukkig hebben ze me nooit zo naar school gestuurd.
Nu maar hopen dat het herlezen evenveel plezier brengt als toen.

Jammer genoeg verkochten ze op de rommelmarkt geen vintage jaren '70 bloempotten om mijn beste vriendin op te beuren die momenteel thuis met een gebroken enkel in de zetel ligt te zieltogen. Nu ja, zolang ze niet mag stappen, zal het toch moeilijk zijn om planten te verpotten.

We waren ook op zoek naar een leesbare, vertaalde versie van de klassieker Moby Dick. Blijkbaar is de originele Engelse versie vreselijk saai en langdradig. Het duurt ongeveer 8 hoofdstukken voor het hoofdpersonage is voorgesteld en dan zitten ze nog lang niet op zee. Ze zoeken naar de walvis, wij ook....
Na uitvoerig gerommel in de boekenbakken zijn we op een hele oude jeugdversie gestuit (0,20 €)die gelukkig leesbaar is voor ons, arme ongeletterden.

aan Janina: massa's stof en heel veel naaimachinegaren (zo van die grote bobbijnen)....jammer dat je moest werken anders had je al mee kunnen gaan op stoffenzoektocht :-)

die fameuze cursus

voor wie het opmaakprincipe kaas-met-gaten nog niet kent, volgt hieronder een kleine beschrijving

• als docent neemt men zijn zelf opgestelde cursus
• men haalt er de belangrijkste woorden, zinnen, oplossingen uit
• men verplicht op die manier de studenten naar de les te komen, want hoe weten ze anders wat er waar moet staan zodat ze toch een beetje kunnen studeren.
• diezelfde docent neemt diezelfde cursus voor de studenten afstandsonderwijs (of open hoger onderwijs)
• hij/zij vult de leemtes zelf in, maar zorgt er vooral voor dat al het ingevulde in andere lettertypes en -groottes staat waardoor de hoofdstuktitel veel kleiner uitvalt dan de 1.2.2.2.2 titel die gigantisch dik gedrukt staat en waardoor die OHO-studenten zich beginnen afvragen of die zinnetjes die zo heel erg klein en/of cursief gedrukt zijn eigenlijk wel belangrijk zijn

kaas met gaten

kaas met gaten:

• of hoe een que opmaak chaotische volgens het kaas-met-gaten principe opgestelde cursus tot inspiratie kan dienen
• of hoe een echte kaasliefhebster geen moeite heeft om een blognaam te vinden
• of hoe dit kaasmuisje liever de kaas heeft dan de gaten, want daar heeft ze meer van
• of hoe de ene muizenjager thuis liefst kaas eet terwijl de tweede voor de gaten opteert
• ....

stokjes

Ik heb dat van die stokjes eigenlijk nog steeds niet goed begrepen. Alleen het laatste zinnetje over die spontane bloginspiratie :-)
Hierbij doe ik dus ook eens een poging om een stokje op te rapen.

where is your phone? ergens op de tafel zo tussen de cursussen, schrijfgerief, laptop en muizenvanger 2. We hebben wel een gsm-houdertje, maar ja, dat wordt bedroevend weinig gebruikt.
your hair? Donderblond tot lichtbruin. Dit jaar voor de eerste keer een kleurmousse gebruikt en het kleurtje mocht er wel wezen. Het had er uit moeten gewassen zijn na een week, maar na enkele weken was er nog steeds een schijn te zien. Ik heb nog een kleurbeurt staan, maar weet nog niet goed wanneer ik het nog eens ga doen.
mother? Wast, voedt en verzorgt de ouden van dagen die liefst van al terug zouden lopen naar het verleden waardoor de deur van de verzorgingsgang altijd op slot zit.
father? werkt druk thuis op zijn bureau, op zijn werk, in de trein richting Brussel, in de toekomstige woonst van mijn broer-schoonzus-eerste kindje en in die van ons als we het vragen.

food? kaas, champignons, asperges, chocolade, cakejes,....mmmm ik begin al te kwijlen bij het denken aan eten...daarnet nog een donut met suiker.
dream last night? geen idee, ik onthoudt mijn dromen zelden. De komende nacht waarschijnlijk examens-stress-dromen.
drink? thee, melk met een beetje koffie, Duvel,....een beetje vanalles eigenlijk, geen echte favorieten. De laatste tijd onder invloed van de echtgenoot sippen we ook al eens aan een whisky.

goal? goh, niet echt. Binnen 2,5 jaar in het bezit zijn van een diploma misschien?
room you're in? living.
hobby? veel te veel om te kunnen combineren met werk en studie.
fear? Oud en afhankelijk worden, in die combinatie.
where were you last night? in de zetel, aan het haken onder een lamp die veel te fel was en continue in de echtgenoot z'n ogen scheen als ik me bewoog. Het haaksel is niet goed gelukt. Toen het af was, kwam ik tot de constatatie dat ik de uitleg niet goed gevolgd had en st. had gehaakt waar het v. moesten zijn :-). Vanavond tweede poging.

something you're not? op mijn gemak bij mensen die willen dat ik praat, maar niet zeggen waarover het moet gaan. Je weet wel: het type "schoon weer" babbels.

muffins? http://www.candycakes.com/ de beste die er te vinden zijn, duur, mooi en nog niet te verschepen tot in België.

item of your wishlist? een volledig afgewerkt huis en nog een kat?
Where did you grow up? Laarne, Lovendegem (3 verschillende huizen) en tegelijkertijd Aalst.

Last thing you did? poging om te studeren en steeds weer afgeleid worden door internet....
what are you wearing? kleren.
your TV? veel te grote LCD, met mooi beeld, maar voor mij was kleiner ook al groot genoeg.
pets? 1 hond, 2 katten, 2 kippen en een hele reeks vogeltjes die eten komen halen in de tuin.
friends? 2, niet te veel en niet te weinig. daarnaast nog een bende kennissen die volgens facebook vrienden (zouden) zijn, maar die reken ik niet tot vrienden, want wat zijn vrienden...
your life? Veel te druk en me steeds afvragend waar ik aan begonnen ben. Ik ben echter van het type: opgeven is toegeven dat ik het niet kan, dus dat doen we dan maar niet hè.
your mood? hangt af van het uur en tijdstip in de maand. meestal moody 's morgens voor 9 uur, best gezellig eens ik goed wakker ben.
missing someone? neen.
vehicle? Citroën Berlingo, makkelijk om in en uit te stappen.
something your not wearing? juwelen.
favourite store? Candy Cakes in London. Winkeltjes waar ze klassieke beren verkopen, type Steiff, De Poort in Gent om dan fier op mezelf te zijn als ik met lege handen buiten gegaan ben ipv met volle zakken.
favourite colour? paars en framboosroze.
when did you laughed last? gisteren.
when did you last cry? geen idee, maar bij elke film/boek kruipt er wel een krop in mijn keel.
your best friend? woont en werkt veel te ver, allebei, aangezien het er maar 2 zijn.
your favourite place? een plaats met veel groen, geen naaldbomen, liefst veel gras en loofbomen, beestjes, zonnetje dat warm genoeg schijnt maar niet tot puffens toe en stille natuurgeluiden, geen brommende auto's, treinen of radio's op de achtergrond.
facebook? af en toe, niet veel. wat heb je er eigenlijk aan?
favourite place to eat? Ik doe niet moeilijk zolang het eten maar goed is en daar doe ik ook niet moeilijk over, maar mijn mede-eters moeten wel een minimum aan tafelmanieren hebben: geen geslurp, geboer, geen ellebogen in andermans bord, weten waarvoor een servet dient, opeten wat ze krijgen en niet vies zijn van vanalles en nog wat.